در مجموعه ی موسیقی های بی کلامم، آهنگی پیدا کردم که مثه خط بریل برای دل من می مونه؛ احساسمو لمس می کنه ... .
من عاقبت از اینجا خواهم رفت
پروانه ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید...
«م. سرشک»
هزار دشمنم ار می کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دیگران ندارم باک
مرا امید وصال تو زنده می دارد
وگرنه هر دمم از هجر توست بیم هلاک
اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
وگر تو زهر دهی به که دیگری تریاک
بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا
بان روحی قد طاب ان یکون فداک
تو را چنانکه تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک